Paalo van Eerten (1983)

​

Ik schilder niet de wereld, maar de mensen die haar bekijken. Ik ben gefascineerd door de dans tussen realiteit en de menselijke geest. In elk schilderij probeer ik mensen af te beelden als goden. Scheppers van hun eigen universum. Krachtig. Maar ook ernstig, omdat er geen troost meer is van een hogere macht.